Vertel, zegt generatie-vriendin tegen dochters, terwijl wij plaats nemen op het terras in naburig gehucht.
‘Hoe zat dat nou precies met die blind-dates-uitnodiging van gisteravond’
Door Covid-19 treffen wij dit jaar een andere, jongere generatie op ‘t vakantie adres aan.
Ergens anders heen met dat vliegtuig mag, kan bijna niet dus is Frankrijk the way to go.
De table d’hotes constructie zorgt vervolgens voor toevallige ontmoetingen en zo is door generatie-vriendin de term “blind-date” opgevangen.
Na uitleg volgt een levendige (lees-lawaaierige) discussie over het vinden van de “ware”.
"Jong" via dating apps zoals Tinder en Happn waar zij vervolgens over vertellen in de podcast Datevermaak.
"Oud" krijgt bijscholing : "Jong" swipt zich een ongeluk, er zijn genoeg vissen in deze zee.
Nee-dan wij hé, ooit vrijgevochten, casual, eh wij ? wij deden dit via een echte kroeg.
Het eerste gesprek gewoon lekker face-to-face.
Leerde je meteen iemands “ware aard” kennen.
Niks geen poes-pas, gewoon ontmoeten zonder talloze appjes van te voren.
Hooguit een telefoontje om het kort te sluiten. (we bellen nog/en dan maar wachten)
Zonder volledig onderzoek online.
Te klein, te blond, te dik, ieeewl die schoenen, swipe swipe swipe.
Is kijken, flirten, daten er nu gemakkelijker geworden, of oppervlakkiger?
“Oud” gelooft in de toevallige ontmoeting, de blik tijdens het uitgaan, de vakantie liefde die blijft plakken.
En daar is best een kans hoor, kir ik, zo’n toevallige ontmoeting zonder dat je iemand zijn visuele visite kaartje hebt gezien.
Het onderwerp heeft duidelijk een hoge attentie waarde en zonder enige gêne lachen we er op los.
Ach, maakt het uit, het is niet druk en niemand verstaat ons hier, toch?
“Jong” begint over het vermakelijke televisieprogram First Dates waarin Cupido maar zelden raakt schiet.
Volkskrantkenners in het gezelschap vertellen dat blijkt dat het slagingspercentage daar slechts 0,68 is.
“Oud"concludeert: (sociale) media is handig voor veel dingen maar echt toxic voor het liefdesleven.
Hopeloos zo’n programma.
Weg ermee.
“Jong” is het er niet mee eens, een markt voor toevallige ontmoetingen? zeg-hou-eens-op.
Opeens zie ik, vanuit mijn ooghoek, twee dochters met elkaar smoezen.
Ok, ok ik beken direct.
Ik ben de moeder die daar (stom) wat van zegt met zo’n hé-hallo-daar-in-gezelschap- weet je, gebaar.
De gecorrigeerde twee doen daarna duidelijk iets minder ‘hard’ mee aan de discussie.
Net als ik mij lullig begin te voelen over mijn bemoeienis, blijken andere restaurant gasten te vertrekken.
Nog niet weg of de twee gecorrigeerden barsten los.
Weten jullie wel-wie-daar-zat ??????
Wij draaien verbaasd doch zinloos ons hoofd toch nog om.
Maar helaas te laat, ze zijn al weg.
Die man daar, zegt jongste, die man daar...dat was : De barman van het tv-programma “First dates”
Toevallige ontmoetingen hé, ik zei het toch....
En nee, ik verzin dit echt niet.