Vijftig jaar geleden dachten we dat een vrouw nooit een bedrijf kon leiden.
Of dat homo’s konden trouwen.
En om reden dat ik dus bijna 61 ben,
Ben ik dé geschikte persoon om te bellen als het om diepgaande culturele verschuivingen gaat.
Want ik heb ervaring.
En geluk.
Dat ook.
Want voilà ik ben opnieuw onderdeel van een omwenteling.
Heel Europa vergrijst-net als ik- immers,
en 90 jaar oud worden is voor het eerst in de geschiedenis geen uitzondering meer.
En daar wil ik het nou eens even over hebben.
Over dat verouderen.
Nou ja, over de perceptie ervan.
Die moet namelijk hoognodig worden verlegd.
Daar is de revolutie nodig.
Want verouderen lijkt verdorie wel verboden
of een schandelijk geheim.
Een gevaar voor de volksgezondheid.
Tuurlijk, twee dingen zijn domweg niet te vermijden.
Lichamelijke achteruitgang,
en de dood van mensen van wie je houdt.
Edoch dat is het enige.
Niets anders blijkt onafwendbaar.
Dat resulteert uit de cijfers.
Want de Nederlandse pensioen migrant?
Die blijkt in tegenstelling tot het gezegde, dat je oude bomen niet moet verplanten,
te vertrekken op de gemiddeld leeftijd van 62 jaar.
Met een vertrekkende piek rond de 65.*
En een derde zelfs al voor z’n zestigste. (ik)
Pensioen migratie als vorm van leefstijl migratie.
En niet alleen naar t Zuiden van Europa maar naar alle uithoeken van de wereld.
Weg dus met dat ouderdomsframe.
Van zwak, voorovergebogen met wandelstok en passief.
Weg met die onevenredig ongerustheid voor de veroudering.
Het ijzer is momenteel heet, dus het is het moment om het te smeden.
Want als ouderdom eigenlijk niets meer is dan achteruitgang.
En onderzoek aantoont de mens over het algemeen gelukkiger is aan 't einde van zijn leven.
Is het hoogtijd om ouderen zelf te laten spreken.
Ouderdom is geen einde van de persoonlijke groei.
Ouderen (nieuw werkwoord) is een reset van wie je bent.
Niet langer gedefinieerd door een arbeidsmarkt.
of door wat jong en nieuw is.
Nee van wijken wil ik niet weten.
Ik blijf gedreven door werkdrift en door levenslust.
Om het essentiële te zien en het onbelangrijke te vergeten.
Want ouderdom als parodie op mijn vorige bestaan zoals Simone de Beauvoir beschreef,
das is niet aan mij besteed.
PS:
En voor mijn verjaardag (7 oktober ) ? krijg ik een oude olijfboom.
Die blijk je ook prima te kunnen verplanten.