Ik nam een besluit.
In het jaar dat ik zestig word stop ik met werken.
Meer dan veertig werkzaam in de zorg.
Opgeleid en gedrild met Rust Reinheid Regelmaat veranderde dat in Heisa Herrie en Hectiek.
And really : I love it.
Maar toch voor je het weet ben jezelf geschiedenis en is het tijd om op te stappen.
Op het hoogtepunt stoppen lijkt mij nobel.
Letterlijk en figuurlijk.
De grande finale van mijn leven in Frankrijk.
Veel verbaasde blikken: “maar wat ga jij dan de hele dag doen ”
Nou eh-niks-dus-geen-idee
Niks?
Nou-ja
In ieder geval nooit meer vroeg opstaan.
En nooit meer sneller en beter en vooral anders moeten werken.
Ik wil maandagochtenden die op zondagochtenden lijken.
En als de zon schijnt, wil ik een boek lezen.
En als het koud is trouwens ook.
Instafamous worden.
Show-up.
Excentriek zijn.
De tijd hebben.
Omringd worden in Zuid Frankrijk door rode wijn drinkende bejaarden op een pleintje.
Praatje hier-praatje daar.
Leer ik ook gelijk Frans.
Dingen van mij afschudden die mij vroeger van mijn stuk brachten.
Dat ga ik doen de hele dag in Frankrijk