top of page
Asset%202%404x_edited.png

Fibre madame,

clarablaauw

In Les Brousses is er nog steeds geen glasvezel.

Maar er gloort hoop aan de horizon,

Sinds enige tijd duiken er mannen op in oranje hesjes,

gewapend met drilboren en een spaghetti aan draden.

Ze verdwijnen in diepe putten,

roepen onverstaanbare dingen naar elkaar en lijken precies te weten wat ze doen.

Op mijn wandeling blijf ik altijd even staan.

“Ça va?” vraag ik dan luchtig,

wijzend op de wirwar aan kabels.

Hun reactie is steevast kort.

“Fibre, madame.”

Ach, glasvezel...

Wat verlang ik daarnaar.

Nooit meer een haperend internet.

Nooit meer bevroren gezichten halverwege een scène.

Tuurlijk,

we hadden Starlink kunnen nemen.

Alleen een schotel en een stukje hemel nodig – hoe simpel kan het zijn?

Maar ja, politiek gezien ligt dat toch iets gevoelig.

Ik durf al nauwelijks toe te geven dat ik nog op WhatsApp en Facebook zit,

laat staan dat ik Elon Musk een lijntje naar mijn achtertuin gun.

Dus we wachtten.

Maar nu is er nieuws: vanaf 22 februari is fibre beschikbaar.

De openbare werken zijn dan afgerond.

Wat volgt, is alleen nog de privé-aansluiting.

In Nederland zou een keurige installateur de kabel tot in de meterkast leggen, een modem aansluiten en ons succes wensen.

Hier betekent het dat elke bewoner zelf mag uitzoeken hoe de kabel van de straat naar het huis komt.

Onze situatie ?

Geen vaste telefoon, wel ADSL van Orange, en een huis dat vijftig meter van de straat ligt.

Moet er gegraven worden?

Zijn er Orange-bovengrondse techniekers?

Ik heb nog geen idee.

Wel weet ik dat Orange het oude kopernetwerk ontmantelt.

De technologische revolutie uit de jaren zestig is voorbij.

Mas Quatre Bras staat op de drempel van een nieuwe toekomst.

Nog even, en ik download haar.

En nu maar hopen dat de verbinding echt stabiel wordt.

Recente blogposts

Alles weergeven
Funda

Funda

Koud,

Koud,

bottom of page