Inmiddels begin ik mij een vrij aardig beeld van het lokale leven in de Cevennen te vormen.
Markten blijken – hoe klein ‘t gehucht ook is -verankerd te zijn in elke gemeenschap.
En daar ga je niet speciaal, zoals in Nederland, heen voor de lage prijs,
Nee, je gaat er met name naar toe om de juiste lokale waren is te slaan voor dé beste prijs.
Daarnaast werd duidelijk dat echt alles wat hier vliegt, zwemt, dobbert, loopt, of huppelt
zijn leven niet veilig is.
En oh ja,
je hoeft daarbij ook niet perse dood om gegeten te worden .
Trouwens deze o-zo populaire voedsel markten beginnen echt heel vroeg,
en zijn naast verkoopplaats,
dé plek in dorp en stad om te zien en gezien te worden.
En waar in Nederland zo’n beetje iedere vrouw fancy fietstassen heeft,
heeft hier bijna elke Madame een boodschappenmand met wielen.
En heus niet alleen oude dames op hakken.
Het waarom daarvan begreep ik al na één bezoek aan de markt bij 38 graden.
Mijn gekochte (allergrootste)rieten mand van de markt bleek namelijk- vol kazen worsten en wijnen,
vooral een toeristen ding te zijn.
Weer een heel ander verhaal zijn de supermarkten van Frankrijk.
Die zijn namelijk van:
Grand, plus grand et le plus grand.
En je mag pas van een echte Hypermarche spreken als de winkel minstens een vloeroppervlakte van 2500 vierkante meter heeft,
en daar zijn er in dit land meer dan twee duizend van.
Bij het betreden van zo’n supermarkt,
wat er van de buitenkant eigenlijk zonder uitzondering uitziet als een kolossale fabriek,
loop je eerst door een hal met minimaal twee opticiens, een plek om parfum te kopen,
of een telefoonabonnement af te sluiten of advies in te winnen over een hypotheek.
En dit alles nog voor je één stap hebt gezet in de supermarkt.
En als je dan uiteindelijk die stap zet
word je direct in je gezicht geslagen door de onmiskenbare Hypermarché, Carrefour, L’Eclerc geur.
Te omschrijven als een soort merkwaardige melange van vriezer chloor-achtige geur met vis.
En waar ik ook loop, ik ruik het.
De wereld van deze Franse supermarkten is bijzonder wonderlijk,
want werkelijk, je kunt er echt alles kopen.
Opblaasbare roeiboten.
Vijftig soorten bonen in ondefinieerbare vloeistoffen.
Complete speenvarkentjes die je opengesneden aanstaren vanuit de vleesvitrine.
En de afdeling gerookte zalm is bijna net zo groot als de hele kaasafdeling van de AH.
En dan De Dames.
Supermarkten hier worden gedomineerd door Dames.
Allemaal en Overal.
Daarbij zijn de kassièresdames absoluut met vlag en wimpel geslaagd voor alle mindfull cursussen die er bestaan.
Want alles, echt alles gebeurd met langzame aandacht.
En waar in heel Europa gebruik wordt gemaakt van contactloos betalen is Frankrijk kampioen cheque gebruik.
Dus voor het echte gesettelde gevoel ga ook ik zo'n nieuwe bewoner in mijn tas aanvragen.
Omslachtig en ouderwets.
Maar nodig als ik mij in wil inschrijven voor de yogacursus in de buurt.
En oh ja voor mijn zestigste verjaardag ?
Graag een boodschappen kar op wielen.