Het is onrustig in Frankrijk.
En dat komt niet, zoals in Nederland, door een vrouw in een groen gewaad,
met groengelakte nagels met een ring in de Nederlandse driekleur om de vinger.
Nee.
In deze saga speelt het mirakel Macron de hoofdrol.
Waar het om gaat ?
De Fransen moeten binnenkort langer gaan werken.
En dát zien ze niet zitten.
Dus was het opnieuw vuur aan het lont deze week.
De President zette namelijk het grondwetsartikel 49.3 bij in, waardoor een stemming van het parlement niet nodig was.
Een autoritaire zet.
Maar dat mag een president in Frankrijk doen.
Ok, voor de vorm werden er nog wel twee moties van wantrouwen ingediend maar met dezelfde bombarie ook weer verworpen.
Kortom, het politieke proces tegen het plan is voorbij.
Een overwinning.
Al is het er eentje die zoveel inspanning kost dat ze eigenlijk dezelfde uitwerking lijkt te hebben als een nederlaag.
Want de gemoederen op straat, die zijn allerminst bedaard.
Auto’s die in vlammen op gaan, schermutselingen door het hele land en honderden arrestaties.
Een breuk met het Franse volk lijkt compleet.
Maandagochtend was het opnieuw zoeken geblazen naar een pinautomaat met geld.
En naar brandstof, want medewerkers van oliedepots legden nogmaals het werk neer.
"Macron en malheur" kopte de krant.
En toch lijkt zijn leiderschap nog steeds niet in gevaar.
Een wonder, want als het protest nog langer duurt stikt Parijs straks nog in haar eigen afval.
Maar frappant is, dat in Frankrijk in tegenstelling tot Nederland, de angst voor de boze burger niet groot lijkt.
Want de president van de Franse Republiek regeert (tot op heden) gewoon verder,
én dat met de steun van maar een kwart van de kiezers.
Alles standvastig in het landsbelang.
De boze burger , die ook hier het beste voor zich zelf wil, wordt in Frankrijk niet naar de mond gepraat.
Het roer moet worden omgegooid.
Tuurlijk.
Je mag altijd je protest stem uit brengen in dit dwarse Frankrijk.
Maar koerswijziging ?
Nee, de partij naam van Macron is immers niet zonder reden kort nadat de Franse presidentsverkiezingen werden gewonnen verdwenen.
La République en Marche werd Renaissance.
Een glashelder signaal.
Renaissance is namelijk synoniem voor vooruitgang.
NB: Komende twee weken breek ik even de regel van een wekelijkse blog.
Bezoek vriendin en 't voorjaar als reden.