top of page
  • clarablaauw

Nul uitzicht en volle asbakken,

Ze mocht dan junk wezen met haar spierwitte huid en henna kop,

maar ze had wat.

Een verwilderde kat,

hunkerend naar een aai over haar bol.

Tatoeages op beide knokkels.

Aan de ene kant fuck, aan de andere off.

Een dranklustige sloddervos die haar joint met een shagje weg-pafte.

En toch.

Haar jeugd leek normaal.

Vader-moeder-zus.

Ergens in Noord Frankrijk wees ze aan op de kaart die ik vond in de kringloop.

Dáár kwam ze vandaan.

Maar al meer dan vijftien jaar was Bessèges haar vaste verblijfplek.

Want drank en drugs schopten haar toekomst in de war.

Al zag zij dat zelf anders.

En nu was ze dood.

Opeens.

Gevonden in één van de caravans achter de kringloop.

In haar slaap.

42 jaar.

Ik telde de maandagochtend toen ik aankwam dertig mensen.

Haar vrienden waren gemakkelijk te herkennen.

Ik denk dat alle dertig nog geld van haar kregen.

Niemand nam het woord.

Wel veel bier op de vroege ochtend.

Zoals altijd eigenlijk.

Gehavende mensen, maar ook geestig, behulpzaam, hosselend en dealend op zoek naar vertier.

Op de vraag waarom ze gelukkig zijn, antwoordde een van hen met Kerst, dat hij 'van drugs houdt'.

Nul uitzicht en volle asbakken.

Geen lef om op tijd de biezen te pakken.

Levensleed.

Het was geen excuus, geen vergoelijking.

Soms wilden ze wel anders,

maar het lukte niet.

Bleek bedelen voor de Carrefour in het centrum van Bessèges een verdomd lucratieve bezigheid.

Dus nou ja, dan ben je toch gek als je gaat afkicken en gaat werken.

In Frankrijk blijkt meer cannabis te worden gebruikt dan in Nederland.

Het gaat dan niet zozeer om het ooit-gebruik, maar meer om jongeren die blijven gebruiken en de mate waarin.

“En als je op straat wilt overleven, moet je een groep mensen om je heen verzamelen die je vertrouwt,”

Je hebt een schuilplaats nodig.

Waar je niet meer vooruit hoeft te denken.

Een hele levensles en daar kreeg ik er meer van mee afgelopen jaar.

Maar Bessèges wil haar dolende schimmen in de stad af.

Want wie nu aankondigt de veilige stad te verruilen voor een huis in deze stad wordt voor gek verklaard.

En dus wordt de huidige kringloopwinkel per september gesloten.

Blijven alleen die vrijwilligers er werken die de ochtend beginnen met een koffie.

Inderdaad.

Ik ben er één van.

Recente blogposts

Alles weergeven

Grasparadijs

Ons huis

bottom of page