Ik ben geen duurzaamheidsengel.
Boeken lees ik het liefs op papier, ik eet slechts parttime vegetarisch, ik word blij van een warme douche als ik chagrijnig ben, en afval ben ik pas gaan scheiden onder dwang van dochters.
Maar kijk in mijn kledingkast en je ziet dat ik daar de wereld (en mij zelf oké) een beetje mooier maak.
Tweedehands en ik zijn een oude liefde.
Al toen ik zestien was struinde ik markten in Rotterdam af en zag ik overal mogelijkheden .
Mijn uiterlijk is geen democratie, vanaf toen deed ik al wat ik wil.
Excentriciteit is mij niet vreemd.
Het schatgraven op markten bleef dan ook met stip een van mijn lievelingsmomenten in Afrika.
In groten getale ploften daar elke week Hawaï blouses, bh’s, trouwjurken, petticoats, leren jassen of Tiroler kleding op de plaatselijke markt neer.
De parfum van de vorige eigenares kon je soms gewoon nog ruiken.
Ik geef het direct toe dat second hand daar vooral eigen belang was in plaats van duurzame redenen.
En daarom misschien dat eenmaal terug in Nederland 2e hands en ik toch ook wat uit elkaar groeide.
Ik verlekkerder mij na jaren Afrikaanse markten toch ook aan nieuwe (dure) herfstcollectie in plaats van het potentieel van de kringloop.
Maar oude liefde en ik werden herenigd.
De allerbelangrijkste aanleiding daarvan is de mooiste winkel van Almelo.
De Roode Molen.
Want daar vindt een mens 2e hands schatten.
Het is de winkel van experimenteren en combineren, van uniek of overdressed mogen zijn.
Alles mag en kan: van dame met hoed tot straatmadelief.
Het is een feestje er te zijn met een eigenares die nu juist wel vind dat een mens zich mag onderscheiden.
Zij laat laat zien dat vrouwen en kleding mooier worden doordat zij zich stapelen met herinneringen.
Dat ouder worden niet betekent dat je onzichtbaar hoeft te worden of je ‘naar je leeftijd moet kleden’
Die laat zien: zij is 65 dus kleedt zich geweldig met tulband of felgekleurde lippen (of een tattoo).
En dat je nooit te groot, te eigenzinnig, te oud, te aanwezig of te kleurrijk, te dik of te rebels bent.
Een winkel voor paradijsvogels in Almelo.
Grijze muizen zijn er tenslotte al genoeg.