top of page
clarablaauw

Meuk is leuk,

Nederlanders houden van rommel,

en van koopjes.

Dus eh voilà,

wie tref ik dezer dagen volop aan in de kringloop?

Precies:

Nederlanders.

En daarbij onderscheid ik twee types.

Zij met eigen huis in Frankrijk.

En zij die op de camping staan.

De laatsten komen een dag-je vlooien, zeg maar, als onderdeel van de vakantie.

Maar parallel is dat beiden er geen genoeg van krijgen.

Van dat kopen van elkaars rotzooi.

En Frankrijk is, wat dat betreft, hét volmaakte vakantie land.

Want op welke lantarenpaal je deze zomer ook kijkt,

Marché aux puces, vide greniers, vide maison, de reclycerie met extra brocante,

volop worden ze aangekondigd.

Maar er zijn ook verschillen tussen de twee groepen.

De eerste categorie namelijk,

die doet of ze verstand van zaken heeft.

Ze komen vroeg en zijn naarstig op zoek naar kasten, stoelen tafels of andere huisraad.

Waarbij alles een doorleefd uiterlijk moet hebben.

Dus houtwerk ongeschuurd.

IJzer roestig.

De industriële look is ongekend populair bij deze groep.

Uniek verleden, maar goed zitten of gemakkelijk open gaan is er niet bij.

Inmiddels kan ik hen van dienst zijn, want ik weet wat de echte brocante is.

Blijkt vrij simpel,

want brocante is gewoon wat niet oud genoeg is voor antiek.

Mag ook best kapot zijn,

Want brocante heeft tenslotte karakter, een ziel.

Antiek niet hé.

Die moet je juist weer altijd in uitmuntende staat (ver)kopen.

Maar nog even over die tweede ploeg Nederlanders.

Zij komen altijd wat later op de dag.

Meestal ook in een groep.

En hier niks kast, niks stoel, niks tafel.

Nee, wat zij zoeken zijn “de retro-terug” in de tijd dingen.

Dus de macramé plantenhanger of knal-oranje vaas met boten tekening van hun moeder uit de jaren 70.

Of, ook weer populair, borduurwerken die vroeger bij oude tantes in de gang hingen.

Maar er is één ding dat door beiden groepen vel wordt begeerd.

En dat is de asbak.

Het liefst een oude gele asbak,

zo'n eentje van Ricard.

Toch hét symbool voor hoe alles anders was in die vorige eeuw.

De tijd van toen de wijn nog goedkoop en de asbakken nog vol waren.

De eeuw van de uitstraling van rookwaar op de toonbank.

Van luciferdoosje met de mooiste afbeeldingen.

Uiteraard heeft de waarheid de romantiek van het roken ook in Frankrijk inmiddels ingehaald.

en staat de roker hier eveneens buiten.

Maar de asbak?

Die is schaars en geliefd,

en inmiddels net als de sigaretten vooral duur.

Recente blogposts

Alles weergeven

Ah Paris,

Ach, Parijs

Les Brousses

bottom of page