Zo’n kluizenaarschap in de Cevennen ?
dat trekt natuurlijk een wissel op een mens.
En achteraf gezien,
had ik het eerste signaal daarvan wel eerder kunnen opvangen.
Dat was namelijk toen schoonzus-op-bezoek,
pleitte voor een algehele gender-neutrale acte in het paspoort van alle Nederlanders.
Dus ook in die van mij.
Maar jaaaaa,
toen dacht ik nog,
nou zeg, kijk mijn lieve schone zus even geradicaliseerd zijn op haar zestigste met dr hippe jargon.
Tuurlijk, gender neutraal,
het mag,
het kan,
maar ik vind het moderne onzin.
Want ik ben een "geluk is een jurk" type.
En daarnaast : ik vind neutraal rot woord.
Dus laat in mijn paspoort die V maar gewoon staan.
Wist ik veel, dat haar stap volledig in lijn bleek met "Het Spook van Woke".
Woke.
Hét nieuwe stopwoord.
Totaal gemist in mijn isolement in Frankrijk.
Maar het werd mij duidelijk.
Iedereen en alles was opeens Woke.
Nou ja, in Nederland dan wel te verstaan.
Lastiger werd het om het hoofdkwartier van dit verzamel woord ook in Frankrijk te vinden.
Want heeft deze term racisme, discriminatie en ongelijk in Nederland toch aardig op de agenda gezet,
hier wordt dit woord niet begroet.
Sterker nog.
Het land is faliekant tegen.
Een existentiële bedreiging is het.
Hier tolereert Macron absoluut niet dat standbeelden worden neergehaald.
Of dat de geschiedenis wordt herschreven vanuit het Woke standpunt.
Het is beslist niet eenvoudig voor mij om dit debat hier te volgen.
Want ook in Frankrijk houdt onrecht zich schuil op plekken waar ik ze in ieder geval voorheen niet zag.
Je bent niet de enige, zei mijn Franse vriendin afgelopen vrijdag als troost.
Ook ik zie heus wel dat op iedere gevel van een openbare gebouw de vrouw ontbreekt.
Het motto van Frankrijk is namelijk:
Liberté, égalité, fraternité *
Maar Clara, ik ga de straat niet op om in plaats van broederschap ook te pleiten voor zusterschap,
of nog beter vriendschap.
Het mag duidelijk zijn.
Op het platteland van Frankrijk breekt de revolutie voorlopig niet opnieuw uit.
*Vrijheid, gelijkheid en broederschap