de blog over één van de populairste gespreksonderwerpen allertijden:
Het weer.
Keuvelen daarover verbroedert namelijk erg lekker.
Dus vandaar.
Al blijkt uit onderzoek dat er vooral vaak over slecht weer wordt gesproken.
Nou ja,
in Nederland dan wel te verstaan.
Het land waar de KNMI nog voor er één druppel is gevallen,
al begint te waarschuwen voor overstromingen.
Hoe dan ook, ik ga mijn best eens doen om het weerbeeld te schetsen van mijn woongebied.
Al zeg ik er direct bij, ik ben geen Gerrit Hiemstra en al helemaal geen Marjon de Hond.
En misschien nog wezenlijker,
bij voorkeur heb ik een goed humeur én ik ben immigrant.
(want die laatste hebben het vooral altijd over regen en hoe koud het wel niet is in Nederland)
Dat gezegd hebbende, het eerste feit:
In Frankrijk is het weer over het algemeen aangenaam.
Iets preciezer: deze maand is de gemiddelde temperatuur zo'n 21 graden.
In Les Brousses 22.
En die 22 -oh toeval- blijkt nou net de meest stress loze temperatuur voor het menselijk lichaam te zijn.
Echt waar.
Niet te koud.
Niet te warm.
Een klimaat op constante kamer temperatuur zeg maar.
Vandaar dat ik zo in mijn nopjes ben in die Cevennen.
Nu leef je uiteraard in ieder land anders met de elementen.
In Kenya was het iedere dag regen-zegen, in Zambia vorst uniek, in Mozambique zeewind zwoel.
Hoe anders waren de jaren erna, toen ik alles veilig vanachter een ruit bekeek i.p.v. er midden in te zitten.
Mijn dagelijkse leven was totaal niet meer afhankelijk van dat klimaat.
Maar nu is het antwoord op de vraag wat ik hier doe vooral:
Buiten zijn, gewoon buiten zijn.
En dus is het een feit dat hierdoor Het Weer maar vooral het vallen van hemelse vocht centraal staat.
Want het zijn per slot mijn planten, kruiden, en bloemen die ritme geven aan mijn leven.
Ja, geluk ziet er altijd wat tuttig uit.
Afgelopen zomers waren thema’s als het verbreken van droogte records, verdorde landschappen, bosbranden, (te) zwoele nachten en parapluhoop ook in Frankrijk aan de orde van de dag.
Maar dit jaar was het zelfs in de winter raak.
Kurkdroog was het namelijk.
De langste periode vanaf januari zonder noemenswaardige regen ooit gemeten in dit land.
Niks natte lente zoals in Nederland
Droog, droger droogst.
Dat was het.
Dus opnieuw mogen auto’s niet meer gewassen worden,
zwembaden niet gevuld en wie met de zomer in aantocht toch een badje wil halen heeft pech.
Winkels mogen ze vanaf mei niet meer verkopen.
Een nationaal waterprogramma is aangekondigd door Macron.
Als iemand meer gebruikt dan een bepaald maximum moet ie meer betalen per kuub.
Het is voor Frankrijk te hopen dat dit gaat werken.
Want van het weer zullen wij het voorlopig niet moeten hebben.
Een serieuze omslag zit er niet in.
Hooguit een klein beetje verlichting in de vorm van buien en wat regen.
Dit alles heeft een groot voordeel (ik zei het, ik ben een optimist)
het regent in ieder geval voorlopig ook niet meer binnen.
Want tja helaas een opendeur:
als een echte -ik-vertrekker- gaat in dat opzicht ook hier nog niet alles van een leien dakje.