'Pour moi aussi’ of ‘un autre s’il-vous plaît'.
Kijk dat lukt nog, maar feitelijk voor iemand met 6 VWO op zak, spreek ik gênant slecht vakantie-Frans.
Nu kun je veel zeggen van Fransen, maar die Engelse taal, dat is niet echt hun forte.
En dus er zit niets anders op: ik moet Frans leren aangezien in Frankrijk alles-alles Frans is.
Das een beproeving, maar goed, een beetje Frans spreken ademt natuurlijk wel respect uit.
Nu leerde ik eerder in mijn leven een taal, zelfs talen die volstrekt nieuw waren.
Maar ja- toen was ik een veel belovende actieve jonge twintiger-dertiger.
En hoor ik mijzelf niet vaker dan gewenst ‘hè, ik geloof dat mijn geheugen steeds slechter wordt' zeggen?
Maar toch ik lees overal dat de zestiger van 2020 toch rigoureus verandert.
Nou ja, niet als je in de spiegel kijkt natuurlijk, maar ‘ze’ bedoelen dan natuurlijk van binnen hé.
En las ik niet ook ergens dat het leren van een nieuwe taal zorgt voor een frappante groei in de hersenen?
Lang geleden vertelde mijn leraar Frans dat het juist bij deze taal het beste is om twee paar oren te hebben
Een paar voor de regels, en het andere voor alles ertussenin.
De ruimte gevuld met non-verbale communicatie die samengaat met de aan elkaar geplakte rappe zinnen, das de muziek in je oren.
Dát is het echte Frans, zo zei hij, en omdat aan te tonen startte hij iedere les met een Frans chanson.
Leek het toen dat mijn hoofd propvol overbodige kennis zat, nu verrast het mij dat blijkt dat ik complete teksten waarvan ik maar de helft begreep nog uit datzelfde hoofd ken.
Terwijl ik ondertussen op subtiele manier blijf vragen aan een collega wat haar achternaam is.
Wat is dit toch?
Is dit leeftijd, of komt,ehh, dat dan toch door de drank misschien?
Ik besluit de proef op de som te nemen en ben in no-time weer in de ban van het Franse chanson.
Iedere week één.
Over ruim een week naar Frankrijk en dan eens kijken wat ik heb onthouden.
Ach, en lukt dat niet dan is dat toch ook geen grosse déception bedenk ik.
Dan zeg ik gewoon: j’ai (trop) bu.
Miraculeus denk ik dat juist dit zinnetje (Aznavour) zonder repeat knop a la minute beklijft.
U had gelijk, monsieur le professeur.
Uw methodiek werkt (nog).