Weinig is zo bevredigend als grasmaaien.
En ik heb geluk.
Wij hebben gras.
Een aardig stuk zelfs.
Al heeft het niets te maken met wat ze in Engeland onder een gazon verstaan.
Te chaotisch en te klein om het in een aantal voetbalvelden uit te drukken.
Maar, als je eenmaal aan het maaien slaat,
begrijp je direct dat dit een serieuze zaak is.
Het terrein is namelijk ongelijk, plus de droogte van afgelopen jaren en de talloze bezoeken van de zwijnen.
Handmatig maaien met de rolmaaier was dus uitgesloten.
Dit werk moest en zou gebeuren met de gemotoriseerde maaier die geduwd en getrokken wordt.
Het beste was trouwens de brousailleusse geweest.
Dat is zo’n apparaat dat uit een lange stang bestaat met aan het uiteinde een razendsnel ronddraaiend nylon draadje en aan de andere kant een motor.
En een tuig van riemen en gespen waar de maaier zich in vast moet gorden.
Die hebben wij ook.
maar…zei Man,
dat is voor jou niet te doen.
Klopt, maar er moest wel iets gebeuren.
Door mij.
Want Man had een enkelblessure en gras groeit.
en onderschat nooit de politiek van gras in de buurt hé.
Dus zette ik de grasmaaier op een vlak stuk,
trok een keer op twintig aan het startkoord
et voilà........
Het ware werk kon beginnen.
En was ik in het begin nog vrij voorzichtig,
na een minuut of tien zat het ritme er lekker in en waren machine en ik één.
Het leek warempel wel een soort mediatieve bezigheid.
Bewegen, ademhalen, herhalen..
Nou ja, als het soepel ging althans.
Want ik bleek niet alleen gras te hebben in mijn grasveld.
Maar ook klaver, distel en een door God zelf bedachte variant met deels bovengrondse en deels ondergrondse wortelstelsels.
Maarrrrr, ik groeide als mens en grasmaaier.
Ik zag verschil op elke strook waar ik twee keer overheen was geweest,
tussen te lang, te wild en te onverzorgd,
en mooi, kort, strak én bijna perfect.
En dan nog de uiteindelijke stilte die volgt als het maaimonster wordt uitgezet.
Weldadig.
Zien.
Voelen.
Ruiken.
Dat ik het zelf was die een kortstondig grasparadijs had gecreëerd.
Een groen meesterwerk.
Dát moment,
daar deed ik het voor.