Een huis in Frankrijk heeft als nadeel dat het helemaal in Frankrijk staat.
Ver weg.
De lucht is grijs en nat als Man weg rijdt.
Dikke wolken hangen er tussen de heuvels.
De regen komt met bakken uit de lucht.
Dertien uur rijden.
In zijn eentje.
Ik ga niet mee.
Het gaat niet goed met de vader van Man.
Een onzichtbare hersenmijt knaagt aan zijn brein.
Alzheimer lijkt steeds brutaler te worden.
Laat zich steeds meer gelden.
Wat betekenis had voor hem heeft zijn betekenis verloren.
De Volkskrant die hij vroeger verslond blijft naast hem op het tafeltje liggen.
Nieuws volgt hij allang niet meer.
Zes weken geleden hadden Man en ik geluk,
zijn vader had een goede dag.
Maar een week later trof Man hem alleen, met kortsluiting.
Confronterend.
Hun gesprekken zijn eenzijdig geworden.
Man praat.
Zijn vader reageert.
Soms.
Even.
Zijn vocabulaire bestaat voornamelijk uit losse woorden.
Zijn blik kaatst niet langer terug.
Het lichaam is broos.
Magerder.
Alle zoetigheden ten spijt.
Je kunt zien dat hij zijn spieren niet meer gebruikt, zegt Man.
Hij heeft de motoriek van een oude meneer.
Het maakt niet veel uit of Man hem iedere week of eens in de zes weken bezoekt.
Het begrip tijd is verdwenen.
En toch,
enkele dingen vergeet hij opeens niet.
Een straat waar hij als kind speelde.
Of het huis aan het kanaal.
Soms zegt hij dat hij het nog doet.
De boodschappen doen.
Koffie zetten.
Dan kost het Man moeite zijn vader zijn wanen te gunnen,
niet te zeggen dat hij is het die de koffie heeft gezet.
Of dat hij al jaren niet meer alleen de deur uit gaat.
Alsof Man hun wereld niet wil opgeven.
De wereld van de ratio.
De feiten.
Hoe onplezierig ook.
Man zijn naam zit nog wel ergens in een compartiment in zijn hoofd en bij tijd en wijle diept hij ook nog cijfertjes op.
Alsof ie bezig is de balans op te maken.
In zijn winkel.
In zijn leven.
Maar het ontbreekt hem aan inzicht en overzicht.
En dus wordt een noodzakelijk kwaad, waar het leven dat je nooit had willen leven, gezocht.
In het Frans een maison de retraite.
Al klinkt dat mooier dan het in werkelijkheid is.